Uluslararası Kurumlar – İzmir Kültürel Miras Platformu

Bölüm Başlıkları

Hükümetler Arası Kurumlar:

Avrupa kıtasındaki ülkelerin ekonomik entegrasyonunu hedefleyen hükümetler arası bir örgüt olarak 1992 yılında kurulmuş olan Avrupa Birliği (AB)’nin yürütme organı olup AB müktesebatını ve programlarını uygulamaktan sorumludur. AB başlangıçta ekonomik temeller üzerinde kurulmuş olmakla birlikte bugün Avrupa ortak değerlerinin benimsenmesi ve geliştirilmesi hedeflenen pek çok alanda siyasa ve proje geliştirmektedir. Kültürel miras da bu faaliyet alanlarından biridir.

Avrupa Birliği’nin kültür alanındaki faaliyetlerinden biri 1985 yılından beri yürüttüğü Avrupa Kültür Başkent Programı’dır. Avrupa kültürünün zenginliğini ve çeşitliliğini kutlamak, ortak miras bilincini geliştirmek ve kentlere canlılık kazandırmak amacıyla yürütülen programda, adaylık başvuruları üzerinden uluslararası bir seçici uzmanlar kurulunun kararıyla belirlenen kentler yıl boyunca kültürel ve sanatsal etkinlikler gerçekleştirmektedir. Bugüne kadar 62 kentin dahil olduğu programa Türkiye’den yalnızca İstanbul, 2010 yılında dahil olmuştur.

Avrupa Komisyonu’nun yürüttüğü diğer faaliyetlerden biri de Yaratıcı Avrupa Programı’dır. Mimarlık, kültürel miras, müzik, tasarım, sahne sanatları, edebiyat ve yayıncılık alanında, kültür kurumları ve sanatçılar arasındaki etkileşimi ve işbirliğini arıtmak amacıyla, kültürel çeşitliliği, yaratıcılığı, yeniliği ve dijitalleşmeyi teşvik edecek şekilde sanatçıların ve uzmanların hareketliliğini, iş birliklerini, ağları, platformları, Avrupa edebiyatı çevirilerinin dolaşımını mali olarak desteklemektedir.

Türkiye AB adaylık sürecindeki ülkelerden biri olarak bu desteklerden faydalanabilmektedir. Kamu kurum ve kuruluşlarının, sivil toplum örgütlerinin, kâr amacı güden şirketlerin ve bireylerin ne tür desteklerden yararlanabileceğine ilişkin rehberde detaylı bilgiler bulunmaktadır. Ayrıca, AB katılım öncesi ekonomik ve politik reformlarına katkı sağlamak amacıyla verilen fonlardan (Instruments for Pre-Accession Assisstance – IPA) faydalanabilmektedir. Söz konusu fonlardan kültürel miras çalışmalarına hibe desteği sağlamak için de proje teklif çağrıları açılabilmektedir.

Avrupa Konseyi

II. Dünya savaşı sonrası 1949 yılında kurulmuş olan ve Avrupa genelinde insan haklarının, hukukun üstünlüğünün ve demokrasinin tesis edilmesi için çalışan hükümetler arası bir kuruluştur. Merkezi Strazburg’tadır. Türkiye bu kuruluşun kurucu üyelerinden biri olup Türkiye ve Avrupa Konseyi arasındaki diplomatik ilişkiler Avrupa Konseyi Nezdinde Türkiye Daimî Temsilciliği koordinasyonunda yürütülmektedir. Kuruluş aynı zamanda Avrupalılık kimliğinin, Avrupa kültür hafızasının ve ortak Avrupa mirasının anlaşılması ve benimsenmesi amacıyla çalışmalar yürütmektedir. Bu kapsamda kültür ve kültürel miras konularında da faaliyetlerde bulunmakta ve kültürel çeşitliliği, kültürlerarası diyalogu ve kültürel hakların korunmasını amaçlamaktadır.

İnsanları ve mekanları, ortak tarih ve kültürel miras ağları üzerinde bir araya getirerek Avrupa’nın zengin ve geniş mirasının keşfedilmesini ve ziyaret edilmesini sağlamak amacıyla, 1989 yılında yayınlanan Santiago de Compostela Deklarasyonu ile Avrupa Kültür Rotaları Programı oluşturulmuştur. Belli koşuları taşıyan rotaların dahil olduğu bu platforma 2021 yılı itibariyle 45 rota kayıtlıdır. Programın sekretarya süreçleri Luxemburg’da faaliyet gösteren Avrupa Kültür Rotaları Kurumu tarafından koordine edilmektedir. Türkiye bu program çerçevesinde imzaya sunulan Genişletilmiş Kısmi Antlaşma’yı 2018 yılında imzalamış olup Türkiye’den programa kayıtlı bir rota bulunmamaktadır. Çalışmaların ulusal koordinasyonu Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından yürütülmektedir.

Avrupalıların, kültürel miraslarının kendilerini hem birleştirdiğini hem de farklılaştırdığını ve bu mirasın karşılıklı keşif ve anlayış için bir araç olduğunu anlamalarını sağlamak amacıyla 1991 yılından beri, Avrupa Komisyonu ve Avrupa Konseyi ortak girişimi olan Avrupa Miras Günleri etkinlikleri düzenlenmektedir. Kuruluşa üye devletler, her yıl Eylül ay içindeki hafta sonları, normal koşullarda halka kapalı olan miras alanlarını ve müzeleri ziyaretlere açmakta, aynı zamanda her yıl belirlenen ortak temalar çerçevesinde, buna eşlik eden toplumsal katılımlı çeşitli kültürel etkinlikler düzenlemektedir. Türkiye bu etkinliklere 2007 yılından beri katılmakta olup çalışmaların ulusal koordinasyonu Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından yürütülmektedir.

Miras Ağı (HEREIN) sistemi, Avrupa miras yönetim sisteminden sorumlu ilgili bakanlıklar ve kurumlar arasındaki diyalogu ve işbirliğini teşvik etmek amacıyla, üye devletlerin kültürel miras konusundaki finansman mekanizmaları, mevzuat, belgeleme sistemleri, bütünleşik koruma stratejileri ve farkındalık yaratma eylemleri ile ilgili veri ve bilgilerini bir araya getiren bir araçtır. Çalışmaların ulusal koordinasyonu Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından yürütülmektedir.

Avrupa Konseyi, kültürel miras alanında imzaya açtığı sözleşmelerle de bugün bu konuda çalışan kurum, kuruluş ve uzmanların politika ve faaliyetlerini yönlendirmektedir. 1954 tarihli Avrupa Kültür Sözleşmesi, mimari mirasa ilişkin 1985 tarihli Granada Sözleşmesi, arkeolojik mirasa ilişkin 1992 tarihli Valetta Sözleşmesi, peyzaja ilişkin 2000 tarihli Floransa Sözleşmesi bunlardan bazılarıdır. 2005 yılında imzaya açılan Kültürel Mirasın Toplum için Değeri Avrupa Konseyi Çerçeve Sözleşmesi, daha yaygın bilinen adıyla Faro Sözleşmesi ise, mirasların toplumun faydasına bir kültürel sermaye olarak, özellikle bu alandaki haklar ve sorumluluklar çerçevesinde değerlendirilmesi amacıyla miras politikaları için bir çerçeve tanımlamakta olup Avrupa Konseyi’nin kültürel miras alanında yürürlüğe koyduğu en dikkat çekici araçlarından biridir. Türkiye bunlardan yalnızca Faro Sözleşmesi’ne taraf değildir.

Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi tarafından verilen Müze Ödülü, demokrasi, insan hakları, kültürler arası diyalog, kültürler arası köprü kurma, sosyal ve politik sorunların üstesinden gelmenin temel değerlerine bağlılık ve bunların sunumuna, yerel ve Avrupa kimlikleri arasındaki etkileşime özel önem veren müzelere verilmektedir. Bu ödülü Türkiye’den 1993 yılında İstanbul Arkeoloji Müzesi (İstanbul), 2004 yılında Sağlık Müzesi (Edirne), 2014 yılında Baksı Müzesi (Bayburt) kazanmıştır.

Bunun dışında, Avrupa Konseyi himayesinde, bağımsız, kâr amacı gütmeyen, gönüllü bir dernek olarak Birleşik Krallık’ta faaliyet sürdüren Avrupa Müze Forumu tarafından 1977 yılından beri Avrupa Yılın Müzesi Ödülü verilmektedir. Bu ödülü Türkiye’de 1997 yılında Anadolu Medeniyetleri Müzesi (Ankara), 2014 yılında Masumiyet Müzesi (İstanbul), kazanmıştır. 2020 yılında Troya Müzesi (Çanakkale) ve 2021 yılında Odunpazarı Modern Müzesi ise Özel Ödüle; yine 2021 yılında Bayburt Kenan Yavuz Etnografya Müzesi ise Silletto Ödülü’ne layık görülmüştür.

UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim ve Kültür Örgütü)

II. Dünya Savaşı sonrası eğitim, bilim, kültür ve iletişim aracılığıyla insanların zihinlerinde barışı inşa etmek amacıyla 1945 yılında kurulan Birleşmiş Milletler kuruluşudur. Merkezi Paris’tedir. Türkiye bu kuruluşun kurucu üyelerinden biri olup Türkiye ve UNESCO arasındaki diplomatik ilişkiler UNESCO Nezdinde Türkiye Daimî Temsilciliği koordinasyonunda yürütülmektedir. UNESCO Kuruluş Sözleşmesi gereğince; üye devletlerin entelektüel ve bilimsel toplumlarının desteğini alması amacıyla milli komisyonların oluşturulması gerekmekte olup bu amaçla UNESCO Türkiye Milli Komisyonu (UTMK) 1949 yılında kurulmuştur. UTMK Ankara’da, Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı olarak faaliyet göstermektedir.

UNESCO’nun kültür sektörü içinde, kültürel mirasın korunması amacıyla imzaya açtığı sözleşmeler, tavsiye kararlar ve tebliğler ülkelerin bu konulardaki ulusal, bölgesel ve yerel politikalarının ve üye devletler arasında teknik ve mali iş birliklerinin geliştirilmesinde önemli rol oynamaktadır. 1954 tarihli Çatışma Altındaki Kültür Varlıklarının Korunması (Lahey) Sözleşmesi, 1970 tarihli Kültür Varlıklarının Kanunsuz İthal, İhraç ve Mülkiyet Transferinin Önlenmesi ve Yasaklanması için Alınacak Tedbirlerle İlgili Sözleşme, 1972 tarihli Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme, 1989 tarihli Geleneksel Kültürün ve Folklorun Korunması Hakkında Tavsiye Kararı, 2001 tarihli Sualtı Kültür Mirasının Korunması Sözleşmesi, 2003 tarihli Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi, 2003 tarihli Kültür Varlıklarının Bilinçli Tahribatına İlişkin Tebliğ, 2005 tarihli Kültürel İfadelerin Çeşitliliğinin Korunması ve Geliştirilmesi Sözleşmesi, 2011 tarihli Tarihi Kentsel Peyzajlar Hakkında Tavsiye Kararı, 2015 tarihli Müzelerin ve Koleksiyonların Korunması, Tanıtılması, Çeşitlilikleri ve Toplumdaki Rolleri ile İlgili Tavsiye Kararı bunlardan bazılarıdır. Türkiye anılan sözleşmelerden yalnızca 2001 tarihli Sualtı Kültür Mirasının Korunması Sözleşmesi’ne taraf değildir.

UNESCO yayınladığı bu mevzuat dışında, oluşturduğu tema bazlı programlar ve ağlar aracılığıyla, üye devletler arasındaki iş birliklerinin geliştirilmesini ve iyi uygulamaların yaygınlaştırılmasını, bu sayede kültür aracılığıyla sürdürülebilir kalkınmaya katkı sağlamayı amaçlamaktadır. 1992 yılında oluşturulan UNITWIN Ağları (UNESCO Kürsüleri), yine 1992 yılından beri yürütülen Dünya Belleği Programı, 2001 yılında başlatılan Küresel Jeoparklar Programı, 2001 yılında başlatılan Dünya Kitap Başkenti Programı, 2004 yılında oluşturulan Yaratıcı Şehirler Ağı, 2013 yılında oluşturulan Öğrenen Şehirler Küresel Ağı kültür ve kültürel miras ile bağlantılı olarak yürütülen programlar ve ağlardır.

Bu sözleşmeler ve programlar kapsamında oluşturulan listelere tescili sağlanan mirasların dünya çapında bilinirliği artmakta ve uluslararası kabul gömüş ilke ve standartlara uygun olarak sürdürülebilir şekilde korunmaları ve değerlendirilmeleri için üye devletler arasında iş birlikleri geliştirilmektedir.

UNESCO 53 saha ofisi ve doğrudan UNESCO birimi olmamakla birlikte UNESCO himayesinde faaliyet gösteren toplam 124 Kategori-2 Merkezi ile küresel düzeyde örgütlenmiştir. Kategori-2 merkezlerden 15 tanesi eğitim, 73 tanesi doğa bilimleri, 2 tanesi oşinografi, 3 tanesi toplum ve insan bilimleri, 22 tanesi kültür ve 9 tanesi bilgi ve iletişim alanında faaliyet göstermekte olup kültür alanında faaliyet gösteren merkezlerin 11 tanesi Dünya Mirası, 7 tanesi somut olmayan kültürel miras, 4 tanesi ise kültürel ifadelerin çeşitliliği konusunda ihtisaslaşmıştır.

Sivil Toplum Örgütleri:

ICOM (Uluslararası Müzeler Konseyi)

UNESCO’nun teşebbüsüyle 1946 yılında kurulan ICOM, müzeleri ve müze profesyonellerini bir araya getiren, küresel ölçekte örgütlenmiş bir sivil toplum kuruluşudur. Merkezi Paris’te olup 138 ülkeden yaklaşık 45bin üyesi, 118 ulusal ve 32 uluslararası düzeyde örgütlenmiş komitesi bulunmaktadır.

Müzeciliğe ilişkin profesyonel ve etik ilkeleri belirlemek ve tavsiyelerde bulunmak üzere, çeşitli ihtisas alanlarında oluşturulmuş komiteleri ve çalışma grupları aracılığıyla, farklı disiplinlerden çok sayıda uzmanı bir araya getiren bir ağdır. Yayınladığı tebliğler ve beyanlar ile müzecilik uzmanlığının ve faaliyetlerinin gelişmesine katkı sağlamaktadır.

1970 yılında kurulan ICOM Türkiye Milli Komitesi, ülkemizde bu alanda çalışan uzman ve akademisyenleri bir araya getirerek müzelerimizin ve müzecilik faaliyetlerinin geliştirilmesi ve ICOM faaliyetlerinin ulusal koordinasyonu amacıyla yayın, bilimsel etkinlik vb çalışmalar yürütmektedir.

NEMO (Avrupa Müze Organizasyonları Ağı)

Avrupa Konseyi’ne üye devletler bünyesinde faaliyet gösteren ulusal müze kurumlarını bir araya getiren, 1992 yılında kurulmuş bir sivil toplum ağıdır. 40 ülkeden 30binden fazla müzeyi bir araya getirmektedir. Müzelerin Avrupa toplumunun ayrılmaz bir parçası olduğunu vurgulayarak eğitim, bilgilendirme, iş birlikleri faaliyetlerinin geliştirilmesi için karar vericilerle diyalog içinde müzeleri geliştirici politikaların üretilmesine çalışmaktadır.

ICOMOS (Uluslararası Anıtlar ve Sitler Konseyi)

1964 yılında Venedik’te toplanan Tarihi Anıtlar Mimar ve Teknisyenleri II. Kongresi sonucunda yayınlanan Venedik Tüzüğü gereğince UNESCO’nun teşebbüsü ile 1965 yılında kurulan ICOMOS, küresel ölçekte örgütlenmiş bir sivil toplum kuruluşudur. Merkezi Paris’te olup 151 ülkeden yaklaşık 11bin bireysel, 248 kurumsal üyesi ve 104 ülkede örgütlenmiş milli komitesi bulunmaktadır.

Miras alanlarının ve yapılarının korunması konusunda bilimsel standartlar ve ilkeler geliştirmeye katkı sağlayan kurum, çeşitli ihtisas alanlarında oluşturulmuş uluslararası bilimsel komiteleri ve çalışma grupları aracılığıyla, farklı disiplinlerden çok sayıda uzmanı ve akademisyeni bir araya getiren bir ağdır. Yayınladığı tüzükler, tebliğler ve prensip belgeleri ve akademik yayın ve raporları ile kuramın ve uygulamanın gelişimine önemli katkı sağlamaktadır. UNESCO Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme’nin uygulanmasında UNESCO’ya danışmanlık sağlamakta ve hükümetler arası Dünya Miras Komitesi’ne sunulacak raporları ve tavsiye kararları UNESCO Dünya Miras Merkezi ile birlikte hazırlamaktadır.

1974 yılında kurulan ICOMOS Türkiye Milli Komitesi de ülkemizde bu alanda çalışan uzman ve akademisyenleri bir araya getirerek kültür varlıklarımızın tanıtılması, uluslararası bilimsel ilke ve standartlara uygun olarak korunmaları ve yönetilmeleri için ulusal çalışmalara katılmakta; aynı zamanda uluslararası ilke ve standartların geliştirilmesine de entelektüel katkı sağlamaktadır.

Europa Nostra (Bizim Avrupa)

1963 yılında Paris’te kurulan Europa Nostra, miras alanında faaliyet gösteren hem kurumsal hem bireysel üyeliklere açık olan bir sivil toplum örgütleri federasyonudur. Lahey merkezli örgüt Avrupa genelindeki kültürel ve doğal mirasın korunması, tehlike altındaki miras alanlarının kurtarılması için kampanyaların yürütülmesi ve iyi uygulama örneklerinin paylaşılması ve yaygınlaştırılması amacıyla, Avrupa’da 42, Avrupa kıtası dışında 5 ülkede faaliyet göstermektedir. Üyeleri arasında toplam 5 milyondan fazla üyeye sahip 239 sivil toplum örgütü, 111 asosiye üye statüsünde kurum, kuruluş ve üniversite ile 1000’i aşkın uzman bulunmakta olup 17 ülkede temsilciliği vardır. Türkiye bu 17 ülkeden biridir ve 3 sivil toplum örgütü ve 2 asosiye üye ile federasyonda yer almaktadır.

Europa Nostra’nın en önemli faaliyetleri arasında 2002 yılından beri Avrupa Birliği koordinasyonunda verilmekte olan “Avrupa Miras Ödülleri/Europa Nostra Ödülleri” ile 2013 yılında başlatılan ve Avrupa Yatırım Bankası iş birliğiyle yürütülen “Tehlike Altındaki 7 Miras Listesi” gelmektedir. Bugüne kadar Türkiye’den 13 çalışma Europa Nostra Ödülü’ne layık görülmüş, 3 miras alanı ise Tehlike Altındaki Miras Listesi’ne alınmıştır.

Dünya Anıtlar Fonu

1965 yılında kurulan Dünya Anıtlar Fonu, New York merkezli bir sivil toplum kuruluşu olup Kamboçya, Hindistan, Peru, Portekiz, İspanya ve Birleşik Krallık’ta ofislere sahiptir. Kültürel mirasların korunması ve restorasyonuna teknik ve mali yardım sağlamakla birlikte, faaliyet alanında kapasite geliştirme, bilinç artırma, sosyal ve teknik altyapının geliştirilmesi de yer almaktadır. Bugüne kadar 112 ülkede 700’den fazla anıta destek sağlamıştır. Türkiye’de ise 24 anıt Dünya Anıtlar Fonu’ndan teknik ve mali destek almıştır.

Dünya Anıtlar Fonu’nun 1996 yılından beri yürüttüğü Dünya Anıt İzleme Programı, hem tehlike altındaki mirasların hem de koruma çalışmalarının toplumda etki yaratma potansiyeline sahip anıtların belirlenmesi ve korunmaları için, bağışçı ve sponsorların desteğiyle, 2 yıllık döngüler halinde, adaylık başvuruları üzerinden yürütülmektedir. Amaç, bu yapılara doğrudan mali yardım sağlamak değil, yerel idarelerle iş birliği içinde projeler geliştirerek ulusal ve uluslararası fon yaratma imkanlarının harekete geçirilmesidir.

Dünya Anıtlar Fonu’nun diğer bir programı ise 1988 yılından beri yürüttüğü Yahudi Mirası Programı’dır. Dünyanın herhangi bir bölgesindeki tarihi ve kültürel öneme sahip Yahudi miraslarına dikkat çekilmesi ve bu mirasların korunması amacıyla, yine bağışçıların desteğiyle yürütülmekte olup bugüne kadar 60’tan fazla miras alanının korunmasına katkı sağlamıştır. Kemeraltı’nda yer alan Beith Hillel ve Etz Hayim Sinagogları bu destekten 2004 yılında faydalanan Türkiye’deki tek varlıklardır.

Küresel Miras Fonu

Kültürel miras alanlarının sürdürülebilir yerel kalkınmaya katkı sağlayacak şekilde korunmaları ve değerlendirilmeleri amacıyla faaliyet gösteren bir sivil toplum örgütü olarak 2002 yılında San Francisco’da kurulmuş olup bugüne kadar 19 ülkede 28 projeye teknik ve mali yardım sağlamıştır. Ekonomik fırsatlar yaratmak, çevresel dirençliliği artırmak, toplumu dönüştürmek, inovasyonu desteklemek ve etki bırakan bir turizm hayata geçirmek öncelikli hedefleridir. Türkiye’de bugüne kadar 4 miras alanında yerel idarelerle ve ortaklarla birlikte proje yürütmüş ve destek sağlamıştır.

Civilscape

2000 tarihli Avrupa Peyzaj Sözleşmesi (diğer adıyla Floransa Sözleşmesi) doğrultusunda, peyzaj alanlarının korunması, planlanması ve yönetimi konusunda faaliyet gösteren 32 ülkeden toplam 132 sivil toplum örgütü, kamu kurumu ve ekonomi temsilcisinin bir araya geldiği 2008 yılında kurulan bir federasyondur. Türkiye’den yalnızca Peyzaj Araştırmaları Derneği bu federasyona üyedir.

Europeana

Avrupa arşivlerinde, kütüphanelerinde, müzelerinde ve galerilerinde yer alan 50 milyonu aşkın eser ve belgeyi resim, metin, ses kayıtları, video dosyaları şeklinde farklı temalar altında ilgilisiyle paylaşan bir dijital koleksiyondur. Bu temalar arasında arkeoloji, endüstri mirası, tehlike altındaki miras da yer almaktadır. Bu platforma dahil olan kurum ve araştırmacılar, çeşitli topluluklar altında kültür miraslarının dijitalleşmesine ilişkin bilgi ve deneyimlerini paylaşmakta, yine çeşitli çalışma grupları altında dijitalleşme konusundaki belirli sorunların çözümüne ilişkin birlikte çalışmaktadır. Türkiye’den herhangi bir kurumdan eser veya belge bu koleksiyona dahil değildir.

Araştırma Enstitüleri:

ICCROM (Uluslararası Kültür Varlıklarını Korunması ve Restorasyonu Araştırma Merkezi)

Kültür varlıklarının restorasyonuna yönelik araştırmalarda bulunmak üzere, UNESCO’nun teşebbüsleriyle 1959 yılında Roma’da kurulan hükümetler arası bir kurumdur. Bugün itibariyle toplam 137 üyesi bulunan kuruma Türkiye 1969 yılında üye olmuştur.

ICCROM, üye devletlerin çalışmalarına katkı sağlamak üzere eğitim programları düzenlemekte, bilgi, belge ve arşiv sağlamakta, araştırma programları geliştirmekte ve araştırmalara katkı sağlamakta, iş birlikleri geliştirmekte ve hukuki danışmanlık sağlamaktır. ICCROM kütüphanesi alanındaki en zengin kütüphanelerden biri olup uzaktan erişimle belli yayınlara erişim sağlanabilmektedir. Özellikle son yıllarda, kültürel mirasın korunmasına ilişkin disiplinler arası bir yaklaşımı benimsemiş olup afet risk yönetimi, önleyici koruma, miras bilimi, dünya mirası, miras ve toplum ile korumada malzeme konularına odaklanmıştır.

UNESCO’nun Dünya Mirası çalışmalarına ilişkin danışma organlarından biridir. Bu kapsamda kaynak materyallerin hazırlanması; adaylık dosyası hazırlanması, periyodik raporlama, afet risk yönetimi, miras etki değerlendirme gibi konularda eğitim programları düzenlenmesi çalışmalarını yürütmektedir. Kültürel miras alanında uzmanlaşmak isteyen kişilere yönelik sağladığı araştırma ve staj imkanları bulunmaktadır.

Getty Koruma Enstitüsü

Getty Koruma Enstitüsü, J. Paul Getty’nin kişisel sanat koleksiyonunu halka açtığı 1953 tarihinden sonra, özellikle 1970li yıllarda sanat ve sanat tarihi alanında uzmanlaşarak kurumsallaşan Getty Müzesi’nin bir bileşeni olarak, 1985 yılında Los Angeles’ta kurulmuş ve o tarihten sonra taşınmaz kültür varlıklarının korunması konusunda da çalışmaya başlamıştır. Miras yapılarının ve alanlarının korunmasında bilimsel teknik ve yaklaşımların geliştirilmesi için araştırma, eğitim ve saha projeleri gerçekleştirmektedir. Enstitü’nün kütüphanesinde yer alan ve bazıları uzaktan erişime de açık olan kaynaklar, önemli referans belgeleri olarak faydalanılmaktadır. Ayrıca, kültürel miras alanında uzmanlaşmak isteyen araştırmacılar ve öğrenciler için burs ve staj imkanları sağlamaktadır.